Columns
Blog Singelloop: klaarstomen voor de wedstrijd.
Singelloop 2013.
Juni 2013. Zomaar een zaalvoetbal wedstrijd in Teteringen. Onze tegenstander heeft een klein mannetje voorin lopen die verdomd goed kan voetballen. Na enkele minuten heb ik door dat het oud Baronie en NAC speler Yureck Persoon is. Hij is een kennis van mij en na de match praten we even bij. Yureck vertelt dat hij de marathon van Rotterdam gelopen heeft. Respect! Al pratende komen we op mijn eigen hardloop hobby en ik vertel hem dat dit voor mij beperkt blijft tot enkele malen per maand, en dan maximaal 10 km, en alleen in de zomer. Hij daagt mij uit om de singelloop voor de halve marathon te gaan. De weken erna blijft dit in mijn hoofd rondzingen. Het is inderdaad een leuke uitdaging en goed te combineren met mijn werk als financieel freelancer en de thuissituatie! (vind ik althans, mijn vriendin Roos is 3 weken voor de singelloop uitgerekend. ).
Eind juli 2013. Hobbel 1 is genomen. Ik schrijf me in voor de halve marathon. De halve marathon! Dit voelt oncomfortabel. Ik vertel het tegen familie en vrienden en ‘committeer’ mezelf op deze manier aan het nieuwe doel. Ik ben opgegroeid met het principe je maakt af waar je aan begint (opgeven is geen optie) dus er staat me wat te doen. Eerst maar eens aan de randvoorwaarden voldoen. Hobbel 2 moet worden genomen want van huis uit heb ik meegekregen dat je niet zomaar spullen koopt als dit niet nodig is. Ik bezoek de run2day winkel in Breda. Mijn loopstijl wordt op video opgenomen en ik lever me over aan de verkoopdeskundige. Maar mijn interne criticus zegt ondertussen wel “is dit wel nodig Joost?” Sssst! Ik ga niet voor een specifiek merk maar koop het paar (profi) schoenen dat het lekkerste zit en maar meteen een
een loopbroek, shirt en regenjack erbij genomen, voor het geval dat.
Begin augustus 2013. De moeilijkste hobbel 3, het onvermijdelijke trainen, staat op het op het programma. Ik heb voor mezelf bepaald dat 8 weken trainen en 1 week actieve rust voldoende moet kunnen zijn om het te halen. Als voorbereiding op de trainingen heb ik het boek ‘ik hardloper’ van inspanningsfysioloog Stans van der Poel gelezen. Er gaat onverwacht toch wel een wereld voor me open. Zo hoeft het krijgen van kramp niet aan het gebrek aan conditie te liggen, maar kan dit gewoon betekenen dat je te weinig gegeten of gedronken hebt. En op niveau 2 (actief, je ademhaling versnelt maar je hebt nog lucht over) is het beste. Ik ben gewend om de grenzen op te zoeken; ik zal mijn manier van lopen dus moeten gaan aanpassen! Dinsdag 6 augustus begin ik met mijn 1e training, het aanpassen van het looptempo lukt ( ik loop naar schatting 6 minuten per km). Ik maak er vooral een mentale training van , want ik ik begin meteen met 80 minuten aan 1 stuk. Niet echt volgens de principes van Stans van der Vloet….ik fiets nog even uit en drink veel. Maar hoe zal ik me morgen voelen?